Mañá (18 de xullo)ademáis de disfrutar de Caspervek podedes contemplar a exposición fotográfica de Blas Gonzalez:
INVASIONS
No libro do Xénese nárrase como Deus creou o mundo en seis días, e como o sexto día creou ao home ao seu xeito, instándolle a dominar e sojuzgar todas as criaturas que creara anteriormente:
“e Deus díxolles: Frutificade e multiplicádevos; enchede a terra, e sojuzgadla, e señoread nos peixes do mar, nas aves dos ceos, e en todas as bestas que se moven sobre a terra.”
A pesar do carácter poético ou mítico da pasaxe -ou interpretacións bíblicas ou filolóxicas do mesmo, que ben seguro terá-, sempre me pareceu que o plan divino outorgaba ao home carta branca para cometer todas as tropelías que se lle antollasen contra a natureza, e é o fundamento de toda a narrativa de sometemento e dominación presente na relación histórica de Occidente co medio ambiente e ás súas criaturas.
E no que por momentos parece unha batalla entre o Home e a Natureza – con escaramuzas continuas dun e outro bando- parece que non está escrita a última palabra: focos de resistencia “verde” esfórzanse por liberarse da dominación humana e recuperar lentamente o territorio perdido.
Aplícanse as mesmas regras que na guerra convencional: fronteiras, barreiras, detencións, emboscadas, vitorias, conquistas, ofensivas, contraofensivas e derrotas… sempre derrotas.
O proxecto INVASIONS explora estes espazos onde se están librando pequenas escaramuzas entre os dous contendentes –o que Adrian Kinloch denomina “espazos liminales” no seu ensaio “ Where the City Meets the Wild”. Non é a foto da Gran Batalla que se libra nos grandes espazos naturais ameazados (a deforestación do Amazonas, a extinción das especies, a crise do clima…), pero si agresións de baixa intensidade nos espazos fronteirizos das nosas cidades, fóra da nosa visión cotiá, para evitar conxurar os males maiores que se aveciñan...
O proxecto insérese nun espazo discursivo similar ao proposto por Joel Sternfeld na súa serie “American Prospects” onde nos mostra algunhas das feridas e contradicións do soño americano, e como sobre os refugallos destas ruínas recentes constrúese unha crúa paisaxe social da America contemporánea. John Pfahl tamén cuestiona as paisaxes idealizados pola tradición pictórica na súa serie “Power Places” onde mostra imaxes de plantas nucleares e instalacións eléctricas envoltas nun estilo máis propio dunha estampa pastoral que dunha realidade industrial. Andreas Gursky reflexiona de forma mais sutil sobre esa dominación dos espazos naturais pola industria do turismo en imaxes como “Klausenpass” ou “Seilbahn” onde tras a aparente aparencia dunha fermosa paisaxe de adiviña unha nova derrota da Natureza
